Wystawa czasowa, czynna w okresie 18 czerwca – 31 sierpnia 2012
Wystawa malarstwa pejzażystów śląskich tworzących w 2 poł. XIX i 1 poł. XX w. Jest to prezentacja prywatnej kolekcji prof. Czesława Osękowskiego, rektora Uniwersytetu Zielonogórskiego, którą tworzy od 30 lat. Dzięki pasji i zaangażowaniu powstał zbiór liczący ponad 90 obrazów najwybitniejszych artystów śląskich tego czasu.
Głównym tematem jest pejzaż, szczególnie Karkonoszy, okolic Wrocławia, ale też z innych części świata (alpejski, nadmorski, z Bliskiego Wschodu); są też portrety, sceny rodzajowe.
W 1 poł. XIX w. na Śląsku brakowało uczelni kształcącej malarzy pejzażystów, stąd w Karkonosze przybywali artyści przede wszystkim z Drezna, Monachium, Berlina. Zmieniło się to dzięki Adolfowi Dresslerowi (1833 – 1881), który odegrał niebagatelną rolę w rozwoju malarstwa pejzażowego. Dzięki niemu w końcu lat 70. XIX w. powstała Pracownia Malarstwa Krajobrazowego przy wrocławskim Muzeum Sztuk Pięknych. Już od lat 60. XIX w. wyjeżdżał corocznie ze swoimi uczniami do Przesieki, aby prowadzić studia plenerowe w Karkonoszach. Pedagogiczną pracę Dresslera kontynuował Carl E. Morgenstern, który od 1884 roku prowadził Klasę Malarstwa Krajobrazowego utworzoną przy powstałej w latach 70. XX w. Szkole Sztuk Pięknych (późniejszej Akademii Sztuki).
Najstarszym malarzem prezentowanym na wystawie jest zielonogórzanin Carl Seiffert, znany przede wszystkim z pejzażu alpejskiego. W Karkonoszach był raz w 1841 i namalował widok na Śnieżkę. Oprócz tego można podziwiać dzieła m.in.: Adolfa Dresslera, Hansa Dresslera, Wilhelma Kraussa, Carla E. Morgensterna, E.H. Comptona, Georga Müllera – Breslau, Carla Schirma, Eugena Spiro, Gertrud Staats, Ericha Kubiersky’ego, Katariny Kosack, Alfreda Nikischa, Heinricha Tüpke, Paula Weimanna, Maxa Wislicenusa, Georga Wichmanna, Artura Wasnera i wielu innych.
