.jpg)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
TOMASZ URBANOWICZ
Urodzony 14 kwietnia 1959 roku we Wroclawiu
Absolwent XIV LO we Wrocławiu.
W latach 1982-1985 odbywal studia nad witrażem na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Studia na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej w latach 1978-1985.
W 1985 roku obronił dyplom na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej
Promotorami byli prof. E. Niemczyk z P.Wr. oraz prof. K. Łyskowski z UMK.
W latach 1985-1989 pracował jako asystent prof .M Pożniaka
w Zakładzie Rysunku Malarstwa i Rzeżby Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej.
W 1989 roku decyduje się na samodzielną pracę twórczą zakładając we Wrocławiu
pracownię ARCHIGLASS, gdzie powstają projekty szkieł artystycznych do architektury.
Szkła powstają we własnych piecach na podczerwień, w dużych rozmiarach i znacznej grubości z wykorzystaniem technik własnych odlewania i barwienia szkła.
Charaktersytyczne jest ciągłe eksperymentowanie w tworzeniu unikatow, które zawsze powstają do konkretnego miejsca, uwzględniając zmieniające się światło i otoczenie.
Projekty tworzy akwarelą
Specyfiką twórczości są realizacje do niezliczonej ilości prestiżowych
budynków użyteczności publicznej.
Realizacje między innymi w takich obiektach jak:
– Parlament Europejski w Strasburgu – kula ‘’Zjednoczony Świat’’ w centrum Agory PE
– Opera i Filharmonia Podlaska Europejskie Centrum Kultury w Białymstoku – szkła w foyer
– Uniwersytet w Białymstoku – rzeźba ‘’Wielki Wybuch’’ na środku Placu Syntezy Nauk
– Uniwersytet Wrocławski – hall główny
– transatlantyk QM 2
– Nowy Szpital Wojewódzki we Wrocławiu – hol, kaplica
– Sąd Najwyższy w Warszawie – hol główny i wszystkie sale rozpraw
– Wydział Elektryczny Politechniki Wrocławskiej – hol główny
– Wydział Teologiczny Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach – hol, kaplica
– College G. Brassens’a w Paryżu – hol główny
– browar Holsten w Hamburgu – hol główny
– ‘’Justin Centre’’na ul. Krawieckiej we Wrocławiu – elewacja wejściowa
– hp Inwent we Wrocławiu – rzeźba
– Muzeum Architektury we Wrocławiu – hol główny
– Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze – mebel recepcji w holu
– Ratusz w Głogowie – Restauracja ‘’Pod Starym Głogiem’’
– Ośrodek Współpracy Europejskiej w Oławie
– restauracja Michel Moran w Warszawie
– Instytut Polski w Pradze
– kościól w Działdowie
– Zespól Uzdrowisk Kłodzkich S.A. w Polanicy i Kudowie Zdrój
– Banki PeKaO S.A. w Lubinie, we Wrocławiu, Kłodzku
Największym zaszczytem dla Tomasza Urbanowicza był trzykrotny udział w prezentacjach Polski na Światowych Wystawach EXPO:
– na EXPO 2000 w Hanowerze gdzie w czasie prezentacji Dolnego Śląska wystawiany był szklany miś ( obecnie w zbiorach Muzeum Karkonoskiego ) oraz kula
– na EXPO 2005 w japońskim Aichi gdzie kompozycja ‘ Dusza Fortepianu ‘ stanowiła główny artefakt wnętrza Polskiego Pawilonu
– na EXPO 2008 w hiszpańskiej Saragossie gdzie kompozycja ‘ Polska – wiatr w żaglach’ wpisywała się w ideę narodowej prezentacji.
Kompozycje szklane powstają także do wnętrz firm, biur, hoteli, SPA, przestrzeni miejskich, ogrodów i wyjątkowych rezydencji prywatnych.
Tomasz Urbanowicz wystawia niechętnie, w miejscach przeważnie innych niż galerie
Brał udział wystawach indywidualnych np:
– w 2013/2014 w Porcie Lotniczym we Wrocławiu – GLASSHENGE
– w 2006 roku w Galerii ARSENAŁ w Poznaniu
– w 2003 roku w ogrodach Ambasady RP w Pradze
– w 2002 roku w Agorze w Parlamencie Europejskim w Strasburgu
– w 2001 roku w Galerii Szkła i Ceramiki we Wrocławiu
– w 2000 roku w Muzeum Okręgowym w Koszalinie
– w 1999 oraz w 1990 roku w Muzeum Architektury we Wrocławiu
Udział w wystawach zbiorowych:
– w 2012, 2013 oraz 2014 na Festival dell’Arte w ogrodach Pałaców w Wojanowie oraz Pakoszowie
– w 2013 roku w Kasteel Cannennenburch te Vaassen (NL)
– w 2014 w Zwiesel (D)
– w 2007 roku w Glasrijk w Tubbergen (NL)
– w 2006 roku w ‘Szkło zbliża‘- wystawa ASP Wrocław, BWA Wrocław, Galeria Studio Warszawa
– w 2004/2005 ‘ La Puissance Du Verre ‘ Troyes en Champaine we Francji
– w 2004 roku ‘ST’ART’ Targi Sztuki w Strasburgu we Francji
– w 2003 roku ‘Sculpture Grande’ w Pradze w Czechach
– w 2003 roku ‘Szkło 2003‘ w Arsenale we Wrocławiu
– w 2002 roku ‘Współczesne szkło artystyczne z Wrocławia‘ Instytut Polski w Paryżu
Nagrody i wyróżnienia:
-nagroda realizacyjna w konkursie SARP w 1987 roku na element przestrzenny do
Polsko-Amerykańskiego Instytutu Pediatrii A.M. w Krakowie
-wyróżnienie w Regionalnym Przeglądzie Architektury we Wrocławiu w 1994 roku
‘za efektowne wzbogacanie architektury sztuką witraży’
– nagroda w NEW GLASS REVIEW 21, The Corning Museum of Glass,New York, USA
– wyróżnienie ZPAP Wrocław za szkło ‘Columbia’ podczas wystawy SZKŁO 2003
w Arsenale we Wrocławiu w 2003 roku
– nagroda III w konkursie o nagrodę im. Macieja Nowickiego pt. ‘Architektura koloru‘
za wielkoformatowe kompozycje ze szkla w holu Centrum Naukowo Badawczego
Wydziału Elektrycznego Politechniki Wrocławskiej
– Brązowy medal za narodową prezentację na EXPO 2008 w Saragossie
Publkacje w książkach m.innymi:
– Architectural Glass Art – Andrew Moor – London GB 1997
– Współczesne Witraże Polskie –M.J. Żychowska – Kraków 1999
– Colour in Architecture – Andrew Moor – London GB 2006
– Contemporary Kiln-Formed Glass – Keith Cummings, A&C Black Publishers Ltd 2009
– Szkło we współczesnej architekturze – Ewa Wala, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2012
W zbiorach:
– Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze
– W zbiorach prywatnych w Polsce, Niemczech, Holandii, Belgii, Australii, USA
Strona internetowa:
www.facebook.com/pages/ARCHIGLASS/122594831091120
Film:
‘’ 850 C. Szkło Tomasza Urbanowicza ‘’
Zdjęcia, montaż i reżyseria: Łukasz Śródka / Dźwięk i produkcja: Valeria Cocco / Muzyka: Sławomir Olszewski, Joanna Kaczmarek, Maciej Śródka, Maciej Bill / Postprodukcja dźwięku: Max Takú / Plakat: Aleksandra i Anastazja Jarodzkie / Polska 2013, 23’
„850 °C. Szkło Tomasza Urbanowicza” – krótki dokument Łukasza Śródki i Valerii Cocco – jest opowieścią o wizji artystycznej jednego z najciekawszych europejskich twórców wielkoformatowego szkła w architekturze. Od studiów architektonicznych w komunistycznym Wrocławiu i zaniechania pracy w państwowym biurze projektów, przez okres transformacji systemowej i pierwsze eksperymenty szklanym tworzywem, po międzynarodowy sukces oraz całkowite zanegowanie konstrukcji i wyrzucenie szkła w przestrzeń – film próbuje uchwycić wyobrażenie Tomasza Urbanowicza o istocie nie tylko jego własnej twórczości, ale twórczości artystycznej w ogóle.
Szkło jest tworzywem skomplikowanym – enigmatycznym i pełnym sprzeczności. Potrafi być twarde lub miękkie, mocne lub kruche, ciepłe lub zimne, przezroczyste lub nie. Dla Tomasza Urbanowicza szkło jest istotą żywą. Wyjątkowość – i sens – tego stosunku bardziej niż w czymkolwiek innym wyraża się w charakterystycznej osobliwości jego pracy: ręcznie wykonywana forma ulega zniszczeniu przy wyjmowaniu odlewu z pieca. Każde szkło Tomasza Urbanowicza jest unikatem.
Premiera „850 °C. Szkło Tomasza Urbanowicza” odbyła się 21 lutego w Kinie Nowe Horyzonty
